De stunt

Vandaag is het de dag van wraak. Wraak om wat de doordewekers mij hadden aangedaan, wraak omdat ze in de Kolonels schoenen hadden geplast en wraak omdat ze Alaska’s kamer hadden laten onderlopen.

Ik en Takumi dienden als afleiders. Onze taak was om voetzoekers te laten ontploffen zodat de Adelaar achter ons aan kwam rennen en dat deed hij ook. Wij moesten hem zo ver mogelijk van zijn huis aan Culver Creek weg krijgen, waar de Kolonel en Alaska hun deel van het plan uitvoerden. Namelijk naar de ouders van een paar doordewekers tussenrapporten sturen. Zij gingen in het computernetwerk van de docenten inbreken en brieven naar de ouders sturen om te melden dat hun zonen een stel onvoldoendes hebben. Dan had je nog Lara die in de drie doordewekers die die stunt met ons hadden uitgehaald blauwe haarverf in hun conditioner had gestopt. Daarna verzamelden we in de schuur. Alles was gelukt en niemand was betrapt door de Adelaar.

Toen zaten we daar met zen allen in die schuur. Alaska, Takumi, Lara, de Kolonel en ik. We rapten een beetje en praatten wat. En daarna gingen we ons bezatten. We begonnen ons allemaal een beetje slecht te voelen door te veel alcohol te drinken dus bedacht Alaska een spelletje. Fijnste dag/ rotste dag. Iedereen moest over zijn fijnste dag vertellen en wie het beste verhaal had hoefde niet te drinken en daarna deden we hetzelfde voor rotste dag. De fijnste dag won de Kolonel met zijn verhaal dat zich in de toekomst afspeelt. Wat me wel opviel, is dat Alaska nogal een vreemde fijnste dag had. Namelijk een dag in de dierentuin met haar moeder. maar toen ze vertelde over haar rotste dag werd alles duidelijk. De dag nadien, nadat ze naar de dierentuin was geweest, was haar moeder met haar stoel omver gevallen. Alaska was naar haar toe gerend terwijl haar moeder aan het stuiptrekken was en het was geen moment in haar opgekomen om de 911 te bellen. Ze ging gewoon naast haar zitten en toen haar vader een uur later thuiskwam was het natuurlijk al te laat. Alaska voelt haar dus schuldig over wat er gebeurd is. Ik kan het me maar niet voorstellen. Een kleine Alaska die daar naast haar dode moeder zit, maar dit verhaal verklaart een hoop.