literatuuractua



Literatuuractua april 2016

Debuutroman Lize Spit krijgt Engelse vertaling

 ‘Het smelt’, de debuutroman van Lize Spit wordt naar het Engels vertaald. Dat vertelde de schrijfster zelf in het Canvas-programma De Afpraak.
‘Het smelt’ verscheen begin dit jaar bij uitgeverij Das mag en groeide in geen tijd uit tot een bestseller. Het boek is ondertussen aan zijn vijfde druk toe. Dat trok ook de aandacht van de Engelse uitgeverij Picador, een grote naam binnen de Angelsaksische uitgeverswereld met auteurs als Salman Rushdie en Alain de Botton op de loonlijst.
Wie het boek naar het Engels zal vertalen wist Spit nog niet te vertellen. Een publicatiedatum is er wel al, de Engelstalige versie van het boek moet in het voorjaar van 2018 in de rekken liggen. Eerder maakte de uitgeverij ook al bekend dat het boek verfilmd wordt. Veerle Baetens neemt de regie van die film in handen, voor de actrice meteen haar debuut als regisseur.

verwerking: Mijn verwachtingen
Korte inhoud van haar debuutroman : Het smelt
In Eva’s geboortejaar worden in het kleine Vlaamse Bovenmeer slechts twee andere kinderen geboren, allebei jongens. De drie maken er hun hele jeugd samen maar het beste van, tot de puberteit aanbreekt. Opeens ontstaan er andere verhoudingen. De jongens bedenken wrede plannen en de bedeesde Eva kan hieraan meedoen of haar enige vrienden verraden. Die keuze is geen keuze. Dertien jaar na een snikhete zomer die volledig uit de hand loopt, keert Eva terug naar haar geboortedorp met een blok ijs in de kofferbak. Gaandeweg wordt duidelijk dat zij dit keer de plannen bepaalt.     

Enkele recensies:

1.  Dit boek is zeer aangenaam om te lezen, vlot en meeslepend.
Wat me echter mateloos stoort is het gebrek aan zorg waarmee het geschreven is. Er staan allerhande spellingsfouten in, waaronder dt-fouten (!), tot zelfs (weliswaar onbelangrijke) personages die van geslacht veranderen. 
Anoniem 28/03/2016

2.   Leuk verhaal, maar het einde had nog wat verder uitgeschreven mogen zijn... Mooi uitgewerkt plot, moeilijk op voorhand in te schatten welke bocht op de volgende pagina wordt gemaakt.
En om op de comments hieronder te antwoorden: hoewel ik zelf ook heel erg let op taal- en spellingsfouten, is het me tijdens het lezen niet zozeer opgevallen. Dus lezen, die handel...
wendyc.30/03/2016

Mijn verwachtingen:            
Als ik de korte inhoud van het boek lees, heb ik echt hoge verwachtingen. Het ziet er mij een heel leuk boek uit! Het thema spreekt mij echt aan, maar als ik eens naar de recensies ga kijken lijkt het toch niet zo goed te zijn. Er beweert iemand dat het vol spellingsfouten staat. Kan dat trouwens wel? Worden zulke romans niet gecontrolleerd op spellingsfouten? Iemand anders zegt dan weer dat er haar geen fouten zijn opgevallen. Dus ja wie moet je geloven? Omdat de inhoud me echt aanspreekt, zou ik het boek misschien wel zelf eens proberen lezen en dan kan ik het met mijn eigen ogen zien of er fouten in staan.

Geraadpleegde bronnen:
- De Morgen (2016). Debuutroman Lize Spit krijgt Engelse vertaling.Geraadpleegd op 5 mei 2016 via http://www.demorgen.be/nieuws/debuutroman-lize-spit-krijgt-engelse-vertaling-b76f4c18/.

- Standaard Boekhandel (2016). Het smelt. geraadpleegd op 5 mei 2016 via


EXTRA: literatuuractua maart 2016 (2)

Nieuw boek JK Rowling vertelt magische geschiedenis van Amerika

- Bron: The Guardian

Het nieuwe boek van Harry Potter-schrijfster JK Rowling is een reeks kortverhalen over Indianentovenaars. De online reeks 'History of Magic in North America', die vandaag werd gelanceerd, is daarmee een uitbreiding van het magische Potter-universum dat ze 20 jaar geleden op de kaart zette.


Het eerste deel, 'Fourteenth Century - Seventeenth Century', leest als een academisch werk en vertelt hoe tovenaars uit de hele wereld communiceerden met Noord-Amerika vooraleer dat deel van de wereld werd gekoloniseerd door niet-magische mensen of 'Non-Maj'. Die term omschreef Rowling recent als het Amerikaanse equivalent van de Britse term 'muggle' ('dreuzel') die ze gebruikte in haar Harry Potter-boeken.
Magische reizen zorgden ervoor dat zelfs in de Middeleeuwen ver uit elkaar gelegen tovenaarsgemeenschappen met elkaar contact hadden.

Magie van de Indianen Rowling schrijft dat "de magische gemeenschap van de Indianen en die van Europa en Afrika elkaar al lang voor de immigratie van Europese No-Majs in de zeventiende eeuw kenden" en dat het aandeel magiërs onder de bevolking overal ter wereld gelijk is. Rowling focust vervolgens op de magie van de Indianen en schrijft dat tovenaars in Indianenstammen omwille van hun vaardigheden in de jacht en de genezing aanvaard en gelauwerd werden door hun volk.

Rowling stelt voorts dat Indianentovenaars veel beter magische drankjes konden maken dan Europese tovenaars en dat ze geen toverstokken gebruiken.

Filmtrilogie De reeks verhalen die deze week verschijnen, staat in verband met het aangekondigde filmproject 'Fantastic Beasts and Where to Find Them', een trilogie gebaseerd op haar gelijknamige boek. De eerste film verschijnt vanaf 18 november in de zalen.

De trilogie speelt zich af in het New York van de jaren 1920, 70 jaar voor het begin van de Harry Potter-boekenreeks. De films vertellen het verhaal van Newt Scamander, een expert in magische dieren of 'magizooloog' en de auteur van een handboek dat Harry Potter later zal terugvinden op de aanbevolen literatuurlijst tijdens zijn eerste jaar aan de tovenaarsschool Zweinstein.

Verwerking: Omdat JK Rowling ook de auteur is van de bekende Harry Potter boeken, heb ik hierover een quiz gemaakt. Als je de boeken niet gelezen hebt of de films niet gezien hebt, zal je wel niet alle vragen kunnen beantwoorden. Sommige antwoorden kan je misschien uit het artikel afleiden?

1. Naar welke school gaat Harry Potter?

    A   Hocus-Pocus
    B   Toverschool
    C   Zweinstein



2. Wie is Harry's peetvader?


    A   Sirius Zwarts
    B   James Potter
    C   Albus Perkamentus


3. Waar leert Harry zijn beste vriend, Ron kennen?


    A   Op school
    B   In de trein
    C   Tijdens de sorteer ceremonie met de hoed?


4. Met wie kan Harry maar niet opschieten op school?


    A   Hermelien
    B   Draco
    C   Loena


5. Welke sport beoefent Harry op school?


   A   Zwerkbal
   B   Zwerfbal
   C   Zwermbal


6. Door welke wezens wordt Azkaban bewaakt?


   A   Tovenaars
   B   Dreuzels
   C   Dementors


7. Wie is de leraar van zwarte magie op Zweinstein?


   A   Severus Sneep
   B   Perkamentus
   C   Sirius Zwarts


8. Wie heeft de ouders van Harry Potter vermoord?


   A   Voldemort
   B   Severus Sneep
   C   Sirius Zwarts


9. In welke afdeling zit Harry op Zweinstein?


   A   Zwadderich
   B   Ravenklauw
   C   Grifoendor


10. Welk huisdier heeft Harry?


   A   Rat
   B   Kat
   C   Uil


juiste antwoorden:
1C/ 2A/ 3B/ 4B/ 5A/ 6C/ 7A/ 8A/ 9C/ 10C

gebruikte bron:

Literatuuractua maart 2016 (1)



Stefan Hertmans wint Inktaap 2016

Door: redactie
14/03/16 - 19u45  Bron: Belga

Stefan Hertmans. © ANP.

Literatuurprijs De Vlaamse auteur Stefan Hertmans (64) is vandaag in Rotterdam bekroond met de literaire jongerenprijs De Inktaap 2016. Zijn roman 'Oorlog en terpentijn' werd door ruim 1.400 scholieren uit het Nederlandse taalgebied uitgeroepen tot hun absolute favoriet.

Voor deze literaire jongerenprijs lezen scholieren van 15 tot 18 jaar jaarlijks vier boeken. Drie daarvan wonnen respectievelijk de Gouden Boekenuil (nu Fintro Literatuurprijs), de AKO Literatuurpijs (nu ECI Literatuurprijs) en de Libris Literatuur Prijs.

Naast 'Orgelman' van Mark Schaevers (winnaar Gouden Boekenuil 2015) waren voor de vijftiende Inktaap 'Vervoering' van Shantie Singh (Caribische nominatie), 'Oorlog en terpentijn' van Stefan Hertmans (AKO Literatuurprijs 2014) en 'Ik kom terug' van Adriaan van Dis (Libris Literatuur Prijs 2014) genomineerd. De afgelopen maanden werden deze boeken besproken en beoordeeld door ruim 1.400 leerlingen uit Nederland, Vlaanderen, Suriname, Curaçao en Aruba.

Op de slotdag in de Doelen in Rotterdam werden de auteurs voorgesteld en geïnterviewd door de scholieren. Daarnaast verdedigden de jonge lezers hun keuze in een debat en konden ze deelnemen aan schrijfworkshops.

Eerdere winnaars van De Inktaap zijn onder meer Ilja Leonard Pfeiffer ('La Superba'), Tommy Wieringa ('Dit zijn de namen'), David Pefko ('Het voorseizoen'), Yves Petry ('De maagd Marino'), Robert Vuijsje ('Alleen maar nette mensen'), A.F.Th ('Het schervengericht') en Dimitri Verhulst ('De helaasheid der dingen').

 

Redactie (2016). Steven Hertmans wint Inktaap 2016. geraadpleegd op 30 maart 2016 via http://www.hln.be/hln/nl/948/Kunst-Literatuur/article/detail/2646465/2016/03/14/Stefan-Hertmans-wint-Inktaap-2016.dhtml.


Verwerking: Wat is De Inktaap?

 De inktaap


 De inktaap is dé literaire jongerenprijs van het Nederlandse taalgebied, waarbij leerlingen uit Nederland, Vlaanderen, Suriname, Curaçao en Aruba worden geconfronteerd met de keuze van de jury’s van de ECI literatuurprijs, de Fintro literatuurprijs, de Libris literatuurprijs en de nominatie uit het Nederlandstalige deel van de Cariben. Uit deze vier boeken kiezen de jongeren vervolgens de winnaar van De Inktaap.

 De Inktaap is eigenlijk de opvolger van de Jonge Gouden Uil. De Jonge Gouden Uil werd uitgerijkt tussen 1997 en 2000. De genomineerden waren de genomineerden van De Gouden Uil dat nu bekend is als de Gouden Boekenuil.

 De naam ‘Inktaap’ komt van een tekst van Jorge Borges vandaan: ‘Dit dier komt veel in noordelijke streken voor en is vier of vijf duim lang; zijn ogen zijn als kornalijn en zijn haar is gitzwart, zijdeachtig en soepel, en als een kussen zo zacht. Hij is met een vreemd instinct behept: zijn zwak voor Chinese inkt, en wanneer iemand zit te schrijven, gaat hij er met gekruiste achterpoten bijzitten, en met de ene voorhand op de andere wacht hij tot het schrijven gedaan is. Dan drinkt hij wat er over is van de inkt op. Daarna gaat hij weer gehurkt zitten, helemaal rustig nu.’ (Jorge Luis Borges, Het boek der denkbeeldige wezens, 1976).

 Elke jongere kan meedoen bij het kiezen van de winnaar van de Inktaap.

 
De Inktaap (2016). Over de Inktaap. Geraadpleegd op 30 maart 2016 via http://www.inktaap.org/OverDeInktaap/OverDeInktaap.aspx.





Literatuuractua februari 2016



Schrijver Umberto Eco overleden



 

2 Umberto Eco ©epa

De Italiaanse schrijver en filosoof Umberto Eco, de auteur van de beroemde roman "De naam van de roos", is overleden op 84-jarige leeftijd. Dat berichten Italiaanse media zaterdag. Umberto Eco overleed gisteren rond 21.30 uur bij hem thuis. De schrijver, die in Milaan woonde, leed al lang aan kanker.

Umberto Eco werd op 5 januari 1932 geboren in Alessandria in Noord-Italië. Hij studeerde filosofie aan de Universiteit van Turijn en bestudeerde voor zijn proefschrift de esthetiek van Thomas van Aquino. Hij is vooral bekend als schrijver, maar in Italië maakte hij ook naam als taalkundige en filosoof. Hij schreef ook een aantal essays. Daarnaast was hij geleerde, kritische intellectueel en voorvechter van een verenigd Europa. In zijn lijvige romans maakte Eco de Europese geschiedenis voor een groot publiek toegankelijk.

Eco mengde zich ook geregeld in het intellectuele debat in Italië. Hij nam onomwonden stelling tegen oud-premier Silvio Berlusconi en de macht van de Rooms-Katholieke Kerk. Zo ondertekende hij in 2007 met andere kunstenaars een oproep aan de Italianen om geen geld meer te geven aan die kerk, maar het te schenken aan de geloofsgemeenschap van de Waldenzen. De kunstenaars beschuldigden de kerk ervan individuen hun 'onherroepelijke vrijheden en burgerrechten' te willen ontnemen.   

Italiaanse pers rouwt
©REUTERS













"Umberto Eco, een van de beroemdste intellectuelen van Italië, is dood", schrijft de Corriere della Sera op zijn website. "Umberto Eco was een belangrijke persoonlijkheid in het culturele leven in Italië de voorbije vijftig jaar, maar zijn naam blijft onlosmakelijk verbonden, op internationaal niveau, met het buitengewone succes van zijn roman 'De naam van de roos'."

"De wereld verliest een van de belangrijkste figuren uit zijn hedendaagse cultuur", schrijft La Repubblica. "We zullen zijn kijk op de wereld missen."

Umberto Eco en enkele andere grote namen uit de Italiaanse literatuur beslisten in november nog om hun prestigieuze uitgevershuis Bompiani te verlaten, dat recent was overgenomen door de groep Mondadori (eigendom van de familie-Berlusconi). Ze sloten zich aan bij een nieuwe, onafhankelijke uitgeverij, "La nave di Teseo" ("Het schip van Theseus", de mythische koning van Athene).
Leerstoel semiotiek

De schrijver, die trouwde met een Duitse, beheerste veel talen. Hij onderwees aan verschillende universiteiten, vooral aan die van Bologna, waar hij tot oktober 2007 een leerstoel semiotiek bekleedde, alvorens op pensioen te gaan.

Eco zei dat hij zich pas laat toelegde op fictie omdat "hij romans schrijven beschouwde als een kinderspel dat hij niet serieus nam". Na de "Naam van de roos", schreef hij "De slinger van Foucault" (1988), "Het eiland van de vorige dag" (1994) en "De mysterieuze vlam van koningin Loana" (2004). Zijn laatste roman, "Het nulnummer", verscheen in 2014 en was een hedendaagse detective over de wereld van de pers.

De overledene is ook auteur van tientallen essays over eclectische onderwerpen als de middeleeuwse esthetiek, de poëzie van Joyce, James Bond, de kunst van de vervalsing, de geschiedenis van de schoonheid, en die van de lelijkheid."De schoonheid bevindt zich binnen bepaalde contouren, terwijl de lelijkheid onbegrensd is, dus complexer, gevarieerder en dus leuker", zei hij in een interview in 2007. Hij bekende daarin ook dat hij "altijd genegenheid had gehad voor monsters".

Man van links

Umberto Eco speelde ook klarinet én was een man van links. Hij was geen schrijver die zich opsloot in een ivoren toren. Zo schreef hij regelmatig voor het magazine L'Espresso.

"De sociale netwerken hebben recht van spreken gegeven aan legioenen imbecielen die vroeger alleen maar hun zegje deden op café, na een glas wijn, en zo geen kwaad berokkenden aan de gemeenschap", zei hij onlangs nog volgens de krant Il Messagero. "Ze werden onmiddellijk het zwijgen opgelegd, terwijl ze vandaag evenveel recht van spreken hebben als een Nobelprijswinnaar. We worden onder de voet gelopen door imbecielen."


verwerking: Als verwerking heb ik gekozen om een bibliografie te schrijven van Umberto Eco.


  • 1977: Hoe schrijf ik een scriptie (non-fictie)
  • 1980: De naam van de roos (fictie)
  • 1981: De bibliotheek (non-fictie)
  • 1985: Wat spiegels betreft (non-fictie)
  • 1988: De slinger van Foucault (fictie)
  • 1993: Kleine kroniek (non-fictie), herdruk in 1995 als Op reis met een zalm
  • 1994: Zes wandelingen door fictieve bossen (non-fictie)
  • 1994: Het eiland van de vorige dag (fictie)
  • 1997: Kant en het vogelbekdier (non-fictie)
  • 2000: Baudolino (fictie)
  • 2002: Over literatuur (non-fictie)
  • 2004: De geschiedenis van de schoonheid (non-fictie)
  • 2004: De mysterieuze vlam van koningin Loana (fictie)
  • 2007: De geschiedenis van de lelijkheid (non-fictie)
  • 2009: De betovering van lijsten (non-fictie)
  • 2010: De begraafplaats van Praag (fictie)
  • 2011: Bekentenissen van een jonge romanschrijver (non-fictie)
  • 2011: Het creëren van de vijand: gelegenheidsgeschriften (non-fictie)
  • 2013: De geschiedenis van imaginaire landen en plaatsen (non-fictie)
  • 2015: Het nulnummer (fictie)

Als je ziet wat deze man allemaal geschreven heeft... Het is bijna niet te geloven hoeveel werken hij geschreven heeft en dit is dan nog maar een beknopte versie van zijn boeken. Italië zal er ongetwijfelt een goede schrijver aan verloren hebben.


gebruikte bronnen:
- De Morgen (2016). Schrijver Umberto Eco overleden. geraadpleegd op 5 mei 2016 via http://www.demorgen.be/expo/schrijver-umberto-eco-overleden-b789cc38/
- Wikipedia (2016). Umberto Eco. geraadpleegd op 5 mei 2016 via https://nl.wikipedia.org/wiki/Umberto_Eco#Beknopte_bibliografie





EXTRA: literatuuractua januari 2016 (2)


Laurence Vielle is de nieuwe Dichter des Vaderlands van België


- Bron: Belga
De Brusselse dichteres Laurence Vielle is de nieuwe Dichter des Vaderlands van België en volgt daarmee Charles Ducal op. Vanaf donderdag 28 januari, Gedichtendag 2016, neemt Vielle officieel de fakkel over.
Als nieuwe Dichter des Vaderlands van België heeft Veille de opdracht om mensen zoveel mogelijk te verrassen met poëzie in de straat, in de media, op school, in de trein, etc. en met gedichten die het vaderland aanbelangen. Tegelijkertijd is het haar missie om de bekendheid van Belgische dichters en hun poëzie in het hele land te vergroten.
Als dichteres schrijft Veille niet alleen graag, ze spreekt ook graag. "Ik sprokkel woorden, de woorden van anderen, van mij en de ritmen van de wereld. Daarna schrijf ik, en ik zeg die woorden. Ik lees graag hardop wat geschreven is", zegt ze.

Er wordt ook een oproep gedaan aan jonge Franstalige en Nederlandstalige dichters, want vanaf de lancering van Vielles eerste Gedicht des Vaderlands loopt er een poëziewedstrijd rond het thema 'De eerste keer/La première fois', waaraan jonge dichters tussen 15 en 26 jaar kunnen deelnemen. De wedstrijd is het resultaat van een samenwerking tussen Jeugd en Poëzie uit Antwerpen en Poème 2 uit Brussel.

Charles Ducal en Laurence Vielle zullen uit de inzendingen de twee beste Gedichten des Vaderlands van de Jeugd selecteren. Eén in het Nederlands en één in het Frans.




Verwerking artikel: Als verwerking heb ik ervoor gekozen om mijn mening te geven over Laurence haar eerste gedicht als Dichter des Vaderlands van België.



doortocht


De trein bracht italianen
polen fransen grieken
marokkanen spanjaarden vers not' pays
mensen uit het oosten en het zuiden
mensen uit het westen en het noorden
vervoerde levende krachten
klein landje petit pays
vanouds gekneed
door zoveel passage ach trains trains
trein van dradenpartituren
waar de raven zingen
de trein slikt gezichten in
en spuwt ze uit op de perrons
van een ander leven
ach de trein de trein
die mijn leven
van het ene naar het andere perron
van Europa voert
van de ene naar de andere taal
in België
uit Bruxelles vertrek je naar Liège
en dan Luik en dan Liège
uit Bruxelles vertrek je naar Mons
en dan Bergen en dan Mons wanneer de armen van mijn geliefde
er zijn om me welkom te heten
de thuiskomst is goed
en ik denk aan allen die
hier op het perron werden gelost
zonder armen om hen op te vangen ach trains trains
het elektrische treintje
van mijn vader van mijn broer
trekt door mijn kindertijd
bergen van papier-maché minuscule personages
we schiepen de wereld opnieuw we zijn die vrouwtjes piepkleine ventjes we maken de wereld weer blij op de rails van ons leven
de trein raast rijgt
de landschappen van onze gezichten aaneen
die in de ruit worden weerkaatst
opgaan in elk weiland
elke lucht die alle gedaanten
van de wolken leest
onze gezichten lossen er in op
trein met eerste- of tweedeklaswagons
de witte koeien staren ons aan
of het van  schrik verstijfde wild dier
posttreinen goederentreinen
treinen vol arm slachtvee
zwarte nooit teruggekeerde konvooien
trein van elke herinnering
ach trains trains soms heeft de trein vertraging trappelen de reizigers perron van de trein die ontspoort als le train tijdig vertrekt
heeft hij ruim baan op het spoor
als een lichaam niet wanhopig is heeft hij ruim baan op het spoor
soms is de trein trash
en als de trein in volle vaart
het buurland binnen rijdt
zit mijn ziel op me wachten op het perron in Brussel
soms houdt de trein halt in elk station
voor zij vervaagt
bij het automatische loket groet de man die het startsein blaast
een geluid haast een claxon
slaat de treindeur dicht
en als de trein niet meer rijdt staat het hele land stil
bij het lied van de raven op de draad
de trein verbindt zet lijnen uit
getik van breisters
van walkmans en e-bookreaders
trein van laptops en van dromers
les trains van de controleurs
trein van de dagelijkse sleur
breng me naar de kust
breng me naar de Hoge Venen
kom mon ami we stellen de trein open
voor mensen zonder papieren zonder oevers opdat de trein net als
de blauwe aders van de wereld
hier nieuwe harten aan zou voeren om er animo en moed te zaaien
democratische trein heldere ramen
schenk ons een vrijkaartje
elke eerste zondag van de maand
om elk gehucht te verkennen
waar er nog sporen lopen
opdat ons land het lab zou worden
van onze nieuwsgierigheid naar het zo nabije buitenland
dat met ons
onze gescheiden regio's deelt
oo oooooo trein trrrrain
trrrrrains trrrrrrrrrein
verrrrrvoerrrrr me
bewerrrrrrrk me verrrrrwarrrr me
voerrrrr me mee  denderrrrend nieuw rrraster
het bleke weefsel
van onze slapende lijven

en terwijl ik zit te schrijven
zit een man ineengerold
op de bank tegenover mij
reiziger zonder biljet
en smeekt me in stilte om geld en om  levend
zijn grote reis verder te zetten


Ik vind dit een heel moeilijk gedicht om te lezen. Sommige zinnen moet je soms echt 5 keer lezen om een beetje te begrijpen wat er staat.  Ik denk dat het gedicht gaat over de vluchtelingenproblematiek in ons land en over dat wij als Belgen het hier supergoed hebben en vreemdelingen niet. Of misschien gaat het over hoe ons leven er hier in België uitziet, over onze dagelijkse sleur en vergelijkt de auteur dit met een treinrit? Ik denk dat het een van deze twee is. Ik weet niet goed of ik dit gedicht goed vind of niet, want ik weet niet zeker over wat het nu eigenlijk gaat. Ik vind het gedicht misschien wel iets te lang, ik hou meer van korte, maar krachtige gedichten.

gebruikte bronnen:

- De Morgen (2016). Laurence Vielle is de nieuwe Dichter des Vaderlands van België. geraadpleegd op 5 mei 2016 via http://www.demorgen.be/boeken/laurence-vielle-is-de-nieuwe-dichter-des-vaderlands-van-belgie-bd6d3a9b/.
- De Morgen (2016). Lees hier het eerste gedicht van Laurence Vielle als kersverse Dichter des Vaderlands. geraadpleegd op 5 mei 2016 via http://www.demorgen.be/expo/lees-hier-het-eerste-gedicht-van-laurence-vielle-als-kersverse-dichter-des-vaderlands-bb87b1a0/.



EXTRA: literatuuractua januari 2016 (1)


Ruth Lasters wint Herman de Coninckprijs 2016 met Lichtmeters

ACTIE

Boek.be

26/01/2016

 

Ruth Lasters wint met 'Lichtmeters' de Herman de Coninckprijs 2016. Jeroen Theunissen wint de publieksprijs en zijn gedicht ‘Kijk naar de daken’ siert de Gedichtendagposter.

 


 

De winnaars van de Herman de Coninckprijzen 2016 zijn gekend. Ruth Lasters wint met Lichtmeters (Uitgeverij Polis) de Herman de Coninckprijs 2016 voor beste dichtbundel. (©Koen Broos). Zij ontving een geldprijs van 6000 euro tijdens de feestelijke startshow van de Poëzieweek in de Arenbergschouwburg.

Jullie verkozen Kijk naar de daken van Jeroen Theunissen (De Bezige Bij) tot Mooiste Gedicht. Haal de Gedichtendagposter op 28 januari gratis af bij de deelnemende boekhandels (zie lijst onderaan) of download hem hier onderaan. Gert Dooreman verzorgde de vormgeving. 

Charlotte Van den Broeck wint de prijs voor het beste debuut met Kameleon (Arbeiderspers).

Uit het juryverslag: Lichtmeters van Ruth Lasters weet je vanaf het eerste moment te grijpen. Het is een sterke, coherente bundel met schitterende zinnen, rake metaforen en vergelijkingen in een heldere taal. Waar veel dichters in hun poëzie toewerken naar een sterke zin in de laatste regel, durft Lasters haar beeldtaal van meet af in het gezicht van haar lezers te slingeren. Daar laat ze het echter niet bij: veel van haar gedichten zijn scenario’s die een vraag uitwerken die velen zich regelmatig stellen, zonder haar daadwerkelijk te beantwoorden: ‘Wat als?’ Het resultaat is bijzonder lenige poëzie die ons anders laat kijken naar wat we al meenden te kennen.
De jury bestaat uit Cathérine De Kock, Jeroen Dera, Saskia Scheltjens en Hilde Verbreuken onder voorzitting van Bas Kwakman.


Partners
De Herman de Coninckprijs is een initiatief van Boek.be, met de steun van de Provincie Antwerpen, in samenwerking met Knack, Radio 1, Canvas en met de medewerking van Poëziecentrum, Jeugd en Poëzie, en de Arenberschouwburg.


Boek.be (2016). Ruth Lasters wint Herman de Coninckprijs 2016 met Lichtmeters. Geraadpleegd op 30 maart 2016 via http://www.boek.be/actie/ruth-lasters-wint-herman-de-coninckprijs-2016-met-lichtmeters.

verwerking artikel: kruiswoordraadsel




Gebruikte bronnen:

 
Wikipedia (2016). Ruth Lasters. Geraadpleegd op 30 maart 2016 via https://nl.wikipedia.org/wiki/Ruth_Lasters.

 
Leen Wollants (2007). Ruth Lasters. Geraadpleegd op 30 maart 2016 via http://www.ruthlasters.be/bio.htm




Literatuuractua: november 2015



ECI Literatuurprijs gaat naar Jeroen Brouwers voor 'Het Hout'

Felle kostschoolroman levert 50.000 euro en eeuwige roem op

De ECI Literatuurprijs - opvolger van de AKO - gaat dit jaar naar Jeroen Brouwers voor zijn bejubelde kostschoolroman Het hout. Brouwers gold als favoriet maar moest eerder bij de Gouden Boekenuil wél Mark Schaevers laten voorgaan. Nu krijgt hij zijn revanche.
Eindelijk weer een grote bekroning voor Jeroen Brouwers (75), al koestert de schrijver zoals bekend een dubbelzinnige verhouding met het prijzenmanna. De man die ooit in 2007 de Prijs der Nederlandse Letteren weigerde - omdat hij het bedrag "een aalmoes" vond - zal de 50.000 euro van de ECI Literatuurprijs wellicht niet afslaan. Toch heeft hij een hekel aan het commerciële circus eromheen. Brouwers is van oordeel dat "een prijs als een sierduif op je vensterbank" moet neerstrijken.

Vanzelfsprekend stuurde hij dus zijn kat naar de uitreiking tijdens Crossing Border in Den Haag, ook vanwege zijn gezondheidstoestand. Maar een cameraploeg van het tv-programma Nieuwsuur rukte uit naar Brouwers' woning in de bossen van het Limburgse Zutendaal om hem het blijde nieuws persoonlijk mee te delen. De jury onder leiding van Andrée van Es - met als Vlamingen Karl van den Broeck en Sofie Gielis - keek goedkeurend toe.

Hoogstandje

Net als bij de AKO lijkt de ECI de traditie van winnaars met grote envergure voort te zetten. Vorig jaar was Stefan Hertmans met Oorlog en terpentijn aan het feest, nu is het de beurt aan Brouwers met zijn zowel compositorisch als stilistisch hoogstandje Het hout. Brouwers ontving overigens al eerder de AKO in 2001, voor Geheime kamers. De andere vijf kandidaten op de shortlist - waarop twee Vlamingen - waren Stephan Enter (Compassie), Mark Schaevers (Orgelman, het enige non-fictieboek, een biografie van de schilder Felix Nussbaum), debutante Inge Schilperoord (Muidhond, eerder al bekroond met de Bronzen Uil), P.F. Thomése (De onderwaterzwemmer) en Annelies Verbeke (Dertig dagen, deze week gelauwerd met de F. Bordewijk-prijs).

In de voorafgaandelijke prognoses leek het vooral tussen Verbeke en Brouwers te gaan, met Thomèse als compromiskandidaat. Zo ver is het niet gekomen. De jury koos resoluut voor stijlschoonheid die in Het hout ook een aanklacht wordt tegen de lang heersende omerta in de kerk, onder andere inzake kindermisbruik en psychische terreur. De ECI literatuurprijs lijkt vooral een daad van literaire rechtvaardigheid, nadat Brouwers bij de Gouden Boekenuil de eer aan Mark Schaevers moest laten en bij de Libris zelfs de shortlist niet haalde.

Haat tegen de kerk

Brouwers dompelt ons in zijn bekroonde roman tot in de prangendste details onder in het beklemmende universum van een jongenspensionaat tijdens de jaren vijftig, gedirigeerd door een strenge franciscaner kloosterorde. Onze blik is die van hoofdpersonage broeder Bonaventura. Hij leidt ons binnen in de versterkte burcht, waaruit ontsnappen vrijwel onmogelijk is. De immer zwetende Bonaventura ondergaat de rituelen én is gedegradeerd tot surveillant, manusje-van-alles en halve voetveeg.

De sacristie-atmosfeer, de wijwatergeur én de klokvaste rituelen doordesemen het boek. Talloze gruwelijkheden tegen de kostschooljongens worden in de akeligste finesses beschreven. Brouwers spuwt de haat tegen de kerk regelmatig uit als vieze fluimen, zij het in een gepolijste kunsttaal. In zijn debuut Het mes op de keel (1964) spookte het kostschoolthema trouwens al door het verhaal 'Orpheus'. En in zijn magnum opus De zondvloed (1988) was het nog veel uitdrukkelijker aanwezig. "Ik heb geen kampsyndroom. Ik heb een kostschoolsyndroom", vatte Brouwers het ooit samen.

Met Het hout breide Brouwers een onverwacht verlengstuk aan een al zo rijk oeuvre van intussen klassieke romans als Zonsopgangen boven zee en Bezonken rood, virulente polemieken en doorwrochte essayistiek. Hij bewees - ondanks zijn haperende gezondheid - dat hij nog steeds een van de grootste levende schrijvers is. En nog legt hij de pen niet neer. Momenteel werkt Brouwers aan een geheel herziene editie van De laatste deur uit 1983, zijn beruchte essayboek over schrijvers die zelfmoord pleegden. Onder meer Nanne Tepper en Joost Zwagerman krijgen er ook een plaats in.
verwerking: Als verwerking heb ik ervoor gekozen om een collage te maken van boeken die Jeroen Brouwers geschreven heeft.
geraadpleegde bron:
Dirk Leyman (2015). ECI-literatuurprijs gaat naar Jeroen Brouwers voor 'Het Hout'. Geraadpleegd op 5 mei 2016 via http://www.demorgen.be/expo/eci-literatuurprijs-gaat-naar-jeroen-brouwers-voor-het-hout-b115ce1b/.



Literatuuractua oktober 2015

Svetlana Aleksijevitsj wint Nobelprijs Literatuur

Door: redactie
8/10/15 - 13u03



 













 Svetlana Aleksijevitsj krijgt de Nobelprijs voor literatuur. © afp.

 

De Wit-Russische schrijfster en onderzoeksjournaliste Svetlana Aleksijevitsj heeft de Nobelprijs Literatuur gewonnen. Dat heeft het Nobelprijscomité in de Zweedse hoofdstad Stockholm bekendgemaakt.

Svetlana Aleksijevitsj, een germaniste uit Minsk, krijgt de Nobelprijs voor haar "veelstemmige literaire werken, een monument voor het lijden en moed in deze tijden", zo liet het Nobelcomité weten.

Aleksijevitsj, geboren in de Oekraïense stad Ivano-Frankovsk als dochter van een Wit-Russische vader en een Oekraïense moeder, gebruikt in haar boeken veelal een beschrijvende stijl -ze neemt zelden een standpunt in-, vaak over historische gebeurtenissen in de post-Sovjetperiode, terwijl het individu toch centraal blijft staan. "De historische gebeurtenissen zijn slechts een context om het Sovjet-individu te ontdekken", klonk het bij het comité.

Voor haar werken interviewde Aleksijevitsj duizenden kinderen, vrouwen en mannen. "Ze biedt ons een geschiedenis van het mensdom, van emoties, van de ziel", klinkt het nog. "Ze bedacht hiermee een nieuw literair genre, en dat is een groot deel van haar succes." In "Wij houden van Tsjernobyl" (2006) laat ze slachtoffers van de kernramp in Oekraïne in 1986 aan het woord.



Bron:

Redactie (2015). Svetlana Aleksijevitsj wint Nobelprijs Literatuur. Geraadpleegd op 4 november 2015 via http://www.hln.be/hln/nl/948/Kunst-Literatuur/article/detail/2482935/2015/10/08/Svetlana-Aleksijevitsj-wint-Nobelprijs-Literatuur.dhtml.





verwerking artikel: extra informatie over Svetlana Aleksijevtisj




Svetlana is geboren in Oekraïne. Haar vader was Wit-Rus en haar moeder was Oekraïense. Ze gaven beiden les. Svetlana studeerde 5 jaar aan de Lenin-Universiteit ( die nu de Wit-Russische Staatsuniversiteit heet) in Minsk. Ze begon haar journalistieke carrière bij enkele lokale kranten en werd daarna redacteur van het literair tijdschrift ‘Neman’. Svetlana publiceert eigenlijk alleen interviews die in een boekvorm geschreven zijn met ooggetuigen van de Tweede Wereldoorlog, de Sovjet-Afghaanse oorlog , het uiteenvallen van de Sovjet-Unie en de kernramp van Tsjernobyl. Ze beschouwt de Wit-Russische schrijver, Ales Adamovitsj, als haar leermeester. Hij bedacht het concept van de ‘collectieve roman’, waarin mensen hun eigen verhaal vertellen zonder tussenkomst van een verteller. Op deze manier schrijft Aleksijevitsj ook. Ze schrijft de gesprekken in zijn geheel uit en herschikt alle citaten totdat er een lopend verhaal ontstaat. Ze vraagt ook altijd toestemming aan de mensen die ze interviewde om ‘hun verhalen’ te publiceren. Hierdoor worden Aleksijevitsj haar verhalen als waar beschouwd. Ze heeft eigenlijk de traditionele vertelwijze losgelaten en daardoor lijken de stemmen van de slachtoffers, daders en toeschouwers rechtstreeks tot de lezer te spreken. Dit is een speciale manier van vertellen die zelden gebruikt word en dat in combinatie met haar fantastische verhalen heeft haar waarschijnlijk winnares van de Nobelprijs voor Literatuur 2015 gemaakt.




gebruik gemaakt van volgende bron:


Wikipedia (2015). Svetlana Aleksijevitsj. Geraadpleegd op 4 november 2015 via https://nl.wikipedia.org/wiki/Svetlana_Aleksijevitsj.











1 opmerking: