Wat is er nu juist met Alaska gebeurd?

Ze gaan Alaska’s kamer leeghalen dus gingen de Kolonel en ik eens kijken wat we eventueel wilden hebben. Ik had het boek van De generaal in het Labyrint meegenomen en heb er iets in ontdekt. Alaska had bij de vraag ‘Hoe kom ik ooit uit dit labyrint?’ er zelf iets bijgeschreven. Haar antwoord op die vraag was: “Snel en zonder omwegen.” Wat moet dat nu voorstellen? Misschien heeft ze wel zelfmoord gepleegd? De Kolonel en ik wouden koste wat het kost weten wat er nu precies is gebeurd. Eerst waren we met een ooggetuige gaan praten. Een politieagent op wiens auto ze was gereden. Veel wijzer waren we hieruit niet geworden. Alaska heeft blijkbaar niet geremd en heeft ook niet geprobeerd om uit te wijken, maar er lagen wel witte tulpen in haar auto. Waren die voor Jake? Wou ze naar hem toe? Betekende ik wel iets voor haar? Het tweede wat de Kolonel en ik gedaan hebben was uittesten hoe dronken ze nu eigenlijk was. Mijn God ze was verschrikkelijk dronken. De Kolonel kon nog amper op zijn benen staan, maar hij zag wel nog en was vreselijk moe. Misschien was ze dan wel in slaap gevallen achter haar stuur? Als laatste hebben we naar Jake gebeld. Die wist ook niet wat er precies gebeurd was. Ze waren aan het praten en opeens werd ze hysterisch. Maar nadat we alles op een rijtje hadden gezet, schoot ons iets te binnen. 10 januari was de dag dat Alaska gestorven is, maar dat wisten we natuurlijk al. Wat ons te binnen schoot was dat haar moeder ook op 10 januari overleden was. Ze werd dus hysterisch omdat ze de sterfdag van haar moeder vergeten was en dus nog naar haar graf wou en dus haast had. Ze werd hysterisch omdat ze het bijna terug verknald had met haar moeder. Toen ze de auto zag, was het enige waar ze aan kon denken waarschijnlijk dat ze zo vlug mogelijk naar haar moeder toe moest en ze dacht waarschijnlijk dat ze er nog wel langs kon. Wat dus duidelijk niet het geval was.